Koniec użytkowania wieczystego?

Jest szansa, że od lipca zmienią się przepisy i grunty z budynkami mieszkalnymi zostaną przemianowane na pełną własność. Czy jest jakieś „ale”? Ależ oczywiście…

Użytkowanie wieczyste to forma prawna obecna w Polsce od 1961 roku. Obecnie uznawana za przestarzałą, w praktyce jest zbliżona do prawa własności, choć go nie gwarantująca. Prawo do użytkowania wieczystego otrzymujemy wraz z zawarciem aktu notarialnego i wpisem do księgi wieczystej. Jest to forma prawna ograniczona w czasie, choć z reguły ustanawiana na dość długi okres (średnio między 40 a 99 lat), zgodnie z którą grunty pozostają własnością Skarbu Państwa lub samorządów.

W praktyce sprowadza się to do tego, że „posiadacz” działki buduje na niej nieruchomość, której jest właścicielem, ale za użytkowanie gruntu każdego roku musi uiszczać, często wysoką opłatę. Na mocy ustawy z 29 lipca 2005 roku istnieje możliwość przekształcenia użytkowania wieczystego na własnościowe pod budynkami wielorodzinnymi pod warunkiem, że wszyscy mieszkańcy wyrażą na to zgodę.

Nowe regulacje prawne mają objąć około 1,5 mln gospodarstw, które automatycznie otrzymają prawo własności do gruntu, nie wyłączając z tego domów wielorodzinnych, jednorodzinnych czy lokali usługowych. I tu pojawia się owo „ale”. Nic za darmo. Aby nabyć prawo własności przez 20 lat będziemy musieli uiszczać opłatę w wysokości zbliżonej do obecnego użytkowania wieczystego. Na bonifikatę mogą liczyć jedynie osoby zajmujące grunty należące do Skarbu Państwa. W ich przypadku opłata roczna może się zmniejszyć nawet o połowę w stosunku do tego, co obecnie płacą.

Nowe prawo nie podoba się samorządom, które mogą stracić pokaźne źródło zysków, gdyż opłaty mają wynosić tyle, ile użytkowanie wieczyste w 2017 roku (uwzględniając waloryzację). Niektóre gminy podniosły więc w ostatniej chwili opłaty, jednak zbyt drastyczne skoki można zaskarżać do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.

Źr. Bankier.pl

Piotr Kępa